In de cabin delen we de badkamer met de naastgelegen cabin. De bedoeling is dat je de deur van de badkamer naar de cabin van de buren op slot doet als je van de badkamer gebruik maakt, en weer opent als je klaar bent. Zo wordt je niet gestoord als de badkamer bezet is. Naast ons zat een Frans stel dat na het gebruik van de badkamer vergat de deur naar onze cabin van het slot af te halen en daarmee konden wij de badkamer niet meer in. Jos ging dus maar even naar de buren toe en daarna was het probleem snel opgelost. Een ouder Franssprekend echtpaar in pyjama verscheen aan de deur. Hun Engels was even beroerd als ons Frans, maar we kwamen er samen uit en zo konden wetoch gebruik maken van de badkamer.
’s Morgens worden we wakker met het tikken van regen op ons dak, maar voordat we goed en wel op zijn is het droog. Als er niet zo veel muggen waren, hadden we op de veranda kunnen eten.
De WIFI is niet sterk genoeg om bij de cabin te kunnen internetten, ondanks dat er 3 netwerken zijn. We gaan dus maar even in de auto naast de receptie staan om zo een hotel voor de komende 2 nachten in Anchorage vast te kunnen leggen, het rijdt wat rustiger overdag als je weet dat je bedje gereserveerd is. Het is slecht gesteld met het internet in Alaska, dit in tegenstelling tot onze ervaringen in de andere staten van de USA. Tegen de tijd dat we klaar zijn hebben de laatste regendruppels plaats gemaakt voor de zon.
Vandaag gaan we via Palmer naar Anchorage over de Highway 1, de Glen Highway. Het is werkelijk een prachtige route en de zon reflecteert het wit van de besneeuwde bergtoppen erg mooi.
Regelmatig stoppen we voor een mooie overlook. En we hebben geluk bij ieder uitzichtpunt ligt wel een geocache; we zijn werkelijk verslaafd aan het zoeken naar munitiekistjes om ons naam op een stukje papier te schrijven. Op een gegeven moment spreken we maar met ons zelf af om een half uur lang niet te stoppen voor een cache; en al die tijd zien we ze aan ons voorbijtrekken op de TomTom. We doen ons tegoed aan een lekkere lunch en gaan dan naar de Matanuska Glacier die bijna 45 km lang is en 6 km breed.
Er zijn verschillende uitzichtpunten waar er goed zicht is en voor $20 per persoon mag je kort naar de glacier toe, voor $50 een hele dag. Zouden ze met dat geld de gletsjer extra koelen iedere nacht?
Palmer is een kleine voorstad van Anchorage. We zien hier al weer meer auto’s in 5 minuten dan de overige dagen van de vakantie op een hele dag.
De farmers markt die er vanaf de weg gezellig uitziet kan ons niet echt bekoren. We wandelen nog wat door het dorp en gaan dan weer op weg. We overwegen nog even naar Wasilla, het dorp van Sarah Pelin, te gaan maar besluiten toch om rechtstreeks naar Anchorage te gaan. We komen op een weg waar we opeens 65 mijl mogen rijden (110 km), pff dat hebben we al drie weken niet meer gemogen. Ook liggen er geen caches meer op iedere pull out, maar nu op de byways. We merken aan alles dat we in de bewoonde wereld komen.
Het hotel ligt vlakbij downtown. De kamer is lekker groot, zodat we de komende dagen alle ruimte hebben om de auto leeg te halen en de koffers weer te vullen. ’ s Avonds kunnen we bijna niet kiezen waar we willen eten: wat een overdaad opeens weer. We kiezen na weken van nauwelijks kunnen kiezen voor restaurant of menu’s –heel voorspelbaar- voor een restaurant waar de keuze bijna onbeperkt is: Golden Coral ;-)
Reageer hier
Alaska Time
Yukon Territory Time
