Vandaag begint de dag zoals die gisteren geëindigd is, met regen. Dat is nieuw voor ons want tot nu toe hebben we - op Fairbanks na- prachtig weer gehad. Niet altijd zon, maar wel steeds droog.
We lopen even langs wat caches in de omgeving van het hotel.
Daarna wordt het tijd om de garage op te zoeken en de band te laten repareren. Volgens de internetsite zit er een Herz agentschap bij de luchthaven van Valdez. Dat moet snel geregeld kunnen worden lijkt ons, behalve wanneer blijkt dat deze informatie al meer dan 10 jaar niet meer klopt, volgens de informatiebalie bij de airport.
Dan maar even gebeld met het alarmnummer van de verhuurder. Er wordt even gecheckt of we hiervoor verzekerd zijn en als dat zo blijkt te zijn mogen we de band overal laten repareren en worden de kosten later met ons verrekend. Dan op zoek naar een garage. De dame van de receptie in het hotel is zeer behulpzaam en wijst niet alleen de weg, maar belt ook even met de garage dat we eraan komen. Zelfs met de aanwijzingen van de receptie kost het moeite de garage te vinden. We rijden er welgeteld 4x langs zonder het als garage te herkennen.
Hij ziet er niet uit als een garage zoals wij die gewend zijn. Het is een verzameling oude gebouwen waar wat auto's buiten staan en waar de garage-ingang wordt afgeschemerd door een zeil. Binnen is het net zo'n zooitje als buiten. De garage-eigenaar staat al te wachten. "Jullie komen van het hotel?" "Ja", antwoorden wij een beetje beduusd. En gelijk gaat hij aan de gang. Hij is uiterst vriendelijk en behulpzaam en wat hij doet ziet er vakkundig uit. Binnen no-time heeft hij het gat gevonden, de band van de velg gehaald en wordt het gat van binnenuit gedicht. Hij kent het systeem met de sensors in de velgen, dus geen probleem.
Het gat is wel groter dan gedacht en binnenin lijkt er zelfs een scheur te zitten. Als de band weer op de velg zit lijkt er op de plaats van het gat toch iets van een bultje te zitten. Hij wil de band het liefst aan een achteras monteren, maar zit met het probleem dat de sensoren zijn afgesteld op voor- en achterwielen. We besluiten samen dat de reserveband beter kan blijven zitten, die is in ieder geval o.k. en als er toch nog een reserveband nodig zou zijn kunnen we de gerepareerde band gebruiken.
Grappig om te merken dat het elektronische systeem netjes aangeeft dat alle banden in orde zijn en dat de juiste hoeveelheid druk erin zit. De elektronica herkent de reserveband toch als rechtervoorband.
Dan moeten we nog even onze toch op de Prince William Sound vastleggen, opdat we onze boottocht naar de Meares zeegletsjer kunnen gaan maken, een tocht van 9 uur waarbij we zowel zeedieren kunnen zien als zeehonden, zeeotters, papegaaiduikers en natuurlijk walvissen als dichtbij de rand van de gletsjer kunnen komen. Helaas voor ons is deze tocht alleen op woensdag beschikbaar, dus we moeten nog een dagje langer blijven, dan we gedacht hadden, het zij zo.
Hoewel het de hele dag blijft miezeren zijn we wel de hele dag buiten en wandelen we over een schiereilandje bij Valdez om dat caches te zoeken. We vinden niet alles, maar vullen ons aantal lekker aan.
We kijken nog bij de zalmkwekerij. Bijzonder om te zien hoe de zalmen hier in grote getalen tegen de stroom in zwemmen. Ze kunnen niet zover zwemmen als ze zouden willen want ze worden tegengehouden door de kwekerij. Ze liggen dus eigenlijk gewoon met duizenden tegelijk te wachten tot ze gevangen worden. Vissen mag in dit deel niet.
Dat zou ook wel heel makkelijk zijn want een jongetje dat naast ons staat vangt de zalmen gewoon met de hand. Ze liggen hier letterlijk voor het oprapen. Bij de kwekerij zouden ook vaak beren te zien zijn. Hoewel een groot knipperend bord aangeeft dat er berenactiviteit is, zien we niets dat op een beer lijkt. Voor ons geen beer van de dag. Wel zien we zeehonden die een zalmpje oppeuzelen. Ook een mooi gezicht.
's Middags eten we hotdogs en 's avonds eten we bij Alaska Halibut House, je bestelt bij de balie en daarna wordt je bestelling bij je gebracht. Het lijkt ons een soort McDonalds concept maar dan met verse vis. Esmée kiest voor zalm en Jos kiest voor de catch of the day, dat blijkt vandaag Rockfish. Prima verse producten zonder opsmuk tegen een scherpe prijs. Veel locals blijken er te eten en dat is altijd een goed teken.
We kijken in het hotel nog even naar de Olympische spelen, waar natuurlijk alleen de Amerikaanse atleten worden gevolgd, maar gelukkig weten we via internet dat Nederland als een gouden en een zilveren medaille heeft gewonnen. Dan slaap je toch rustiger ;-)
Reageer hier
Alaska Time
Yukon Territory Time
