Dag 13 Maandag 23 juli, Haines Jundction (YT) - Haines (AK) (202 mijl)

Find more about Weather in Haines, AK De dag begint met een mooi zonnetje. Het is ’s morgens nog frisjes, maar het belooft toch een mooie dag te worden. We ontbijten op de veranda, maar als je stil zit wordt het toch wat frisjes. Tijd om door te gaan naar onze volgende bestemming, Haines. Voor we vertrekken nemen we nog even een foto van een “kunstwerkje” in Haines, waarin een berg is nagebootst, met daarop een mannetje, een beer, een moose, een wolf, een geit en nog wat ander klein grut. Het schijnt naast het kerkje het meest gefotografeerde punt van Haines Junction te zijn. We rijden vandaag door de bergen van Canada naar Alaska via Highway 3 (die in Alaska Highway 5 wordt, om het allemaal simpel te houden). Het schijnt een van de mooiste routes te zijn die je in deze omgeving kunt rijden. Onderweg komen we langs de Million Dollar Falls, een korte maar heftige waterval, waar soms ook nog wel eens wat beren in de omgeving worden gespot. Via een korte wandeling kun je er naartoe. Het water stort met donderend geraas naar beneden om vervolgens wild schuimend verder te stromen. Het is een leuke onderbreking van een reisdag. We passeren onderweg de grens tussen Yukon en Britisch Columbia. Hoe verder we komen hoe hoger en ruiger de bergen worden en ze raken ook steeds donkerder en meer besneeuwd. Ook langs de weg zien we af en toe plekken waar nog sneeuw ligt. Jos wil natuurlijk naar buiten om even in de sneeuw te kunnen staan en een sneeuwbal te kunnen gooien. Altijd bijzonder als je midden in de zomer nog even in de sneeuw kunt staan. Het is een beetje het omgekeerde equivalent van zonnen op kerstdag in Egypte, als heel Nederland kerstliedjes onder de boom zingt. Esmée blijft in de behaaglijke warmte van de auto. Van daaruit kan je ook mooie foto’s maken. Rond het middaguur bereiken we het hoogste punt van de weg, 1070 meter boven de zeespiegel. De grens tussen Canada en Alaska kunnen we vlot passeren. Dat hoeft niet altijd zo te zijn want we kennen ook verhalen van mensen die bij de grens eindeloos moeten wachten omdat de grenswachters werkelijk alles tot in details willen controleren. Bij ons blijft het bij de routinevragen: “waar kom je vandaan, waar ga je naartoe, waar kwam je het land binnen en wanneer vertrek je weer?” En natuurlijk of je alcohol en wapens bij je hebt. Ze hebben geen interesse in een flesje wijn en wat blikjes light beer. Na de grens daalt de weg snel en we rijden al snel langs de ….. rivier. Er schijnen veel bald eagles in deze omgeving te zitten, maar wij ontdekken ze vooralsnog niet. Langs de rivier kun je hier en daar fish traps zien. Stellages met schoepraderen die de zalm uit de rivier moeten scheppen. Terwijl wij staan te kijken wordt er geen zalmpje gevangen. Het lijkt geen efficiënte manier van vissen. Later horen we dat deze salmon traps alleen gebruikt worden voor onderzoek. Aangekomen in Haines blijkt dit een alleraardigst dorp te zijn, met leuke winkeltjes rondom een haventje. Voordat we naar onze slaapplaats gaan zoeken we eerst even de ferryterminal op om onze passage voor morgen vast te leggen. Honderdenelf dollar armer is deze klus geklaard. We checken in bij onze B&B voor vannacht. De onderverdieping ziet er een beetje sjofel uit, maar onze B&B zit boven en daar worden we opgevangen door de vrouw des huizes die allervriendelijkst is en ons onze slaapplaats voor vannacht laat zien. Een fraaie kamer, met uitzicht op de haven en een groot balkon ervoor. Het balkon moeten we wel delen met een beer, een berggeit en een hert die er staan als decoratie. Wij denken dat we dat ongemak wel kunnen verdragen. We gaan nog even een paar caches pakken en komen op mooie plaatsen in de buurt. Eerst bij een natuurlijk bron, waar de lokale bevolking af en toe een jerrycannetje komt tappen. Vervolgens komen we bij een soort kunstenaarskolonie, waar de meest opmerkelijke bouwsels staan. Daarna komen we bij en schiereilandje vanwaar we een stel bold eagles hoog in de lucht op de thermiek zien rondcirkelen boven de heuvels. Ze zijn net iets te ver weg om die fraaie schouwspel vast te kunnen leggen. We vinden verschillende caches, ondanks de soms grote afwijkingen met de GPS. Terug in het dorp eten we bij Mosie’s Cantina, een Mexicaans restaurant. Het eten is heerlijk, maar de wachttijd wat aan de lange kant. Gelukkig hebben we geen haast. Tot we lezen dat er in de buurt een riviertje is waar regelmatig beren gezien worden. Wij er op af. En jawel, we zien al snel langs de rivier een opstopping van auto’s. Er is zojuist een beer gearriveerd die zijn avondwandelingetje langs de rivier maakt, hier en daar wat gras eet en dan weer verder trekt. Opvallend is dat in de rivier de vissers gewoon doorgaan met hun bezigheden, eentje fotografeert de zojuist aan de haak geslagen zalm van zijn collega. De beer heeft geen interesse. We bewegen als een hofhouding met de beer mee. Als de beer beweegt, bewegen alle toeschouwers mee, inclusief auto- en camperkaravaan. Uiteindelijk zien we de beer een zalm uit de rivier hengelen met zijn poot. Net voorbij de bocht staat een vrouw te vissen. Haar hond heeft de beer al geroken en slaat aan. Zij vist rustig door. De hond gaat zelfs op verkenning uit en ontdekt hevig blaffend de beer. Die heeft geen zin in indringers in zijn territorium, zeker niet als hij net aan zijn maaltijd zit, en valt kort uit naar de hond. Op zo’n moment zie je hoe snel zo’n beer is. Gelukkig is de hond sneller en heeft de beer geen echte interesse in de hond. Het loopt voor alle deelnemers goed af. Als het schemerig wordt en de beer wat uit het zicht raakt keert iedereen huiswaarts. Later blijkt er toch te weinig licht te zijn geweest voor de foto’s. Gelukkig heeft Esmée wel een goed zichtbaar filmpje.
Reageer hier